Pachnidło

Pora na kolejną recenzję, bo coś widzę, że poprzednia mi nie wyszła ;) Może ta Wam bardziej do gustu przypadnie, chociaż jest ona bardzo krótka. I zachęcam do jej oceniania.

tytuł oryginalny:
Perfume: The Story of a Murderer
gatunek:
dramat, thriller
reżyseria:
Tom Tykwer
scenariusz:
Andrew Birkin , Caroline Thompson
zdjęcia:
Frank Griebe
muzyka:
Reinhold Heil, Johnny Klimek, Tom Tykwer
obsada:

Ben Whishaw	Jan Baptysta Grenouille
Alan Rickman	Antoni Richis
Rachel Hurd-Wood	Laura Richis
Dustin Hoffman	Giuseppe Baldini

od lat: 15
czas trwania: 147 minut
cena DVD: 22,99 zł
moja ocena: 4/6

Czy da się po przez książkę przekazać zapachy? Teoretycznie to niemożliwe. A jednak książka „Pachnidło” Patricka Süskinda, opowiadająca historię mordercy o doskonałym węchu sukces odniosła. I to właśnie ze względu na świetne przekazanie zapachów otaczających głównego bohatera. A gdy książka odnosi sukces, prędzej czy później musi trafić na ekrany kin. I przy ekranizacji „Pachnidła” pojawia się to samo pytanie, co w przypadku książki – czy można sprawić, by widz poczuł to, co bohater którego ogląda?

Nie traktowałbym jednak odpowiedzi na to pytanie, jako wyznacznika czy film jest udany, czy nie. Można tu co prawda podkreślić, że wiele osób twierdziło, że oglądając film „niemal czuło” to co widzieli. Gratuluję im wyobraźni, ja niestety tego nie czułem. Jednak pomimo tego uważam film Toma Tykwera za udany.

Historia wyalienowanego mordercy obdarzonego ponadprzeciętnym węchem jest na tyle oryginalna, że ogląda się ja z zaciekawieniem. Seans co prawda do krótkich się nie zalicza – trwa prawie dwie i pół godziny – ale warto ten czas „Pachnidle” poświęcić. Dzięki temu, że film jest tak długi akcja nie gna do przodu jak oszalała. I jest to niewątpliwie zaleta, pozwala nam to nie tylko lepiej poznawać naszego mordercę, ale też umożliwia nam pełne wczucie się w klimat filmu.

Co więcej klimat (ale nie zapach) doskonale oddają świetne zdjęcia. Przyznam szczerze, że naiwnie wierzyłem, że poczuję te zapachy, które czuł Jan Baptysta Grenouille. Niestety, moja wyobraźnia mi na to nie pozwoliła, jednak nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło – zamiast uczty dla nosa dostałem ucztę dla oka.

W czasach, gdy stworzenie czegokolwiek oryginalnego graniczy z cudem „Pachnidło” zdecydowanie się wyróżnia. Historia którą oferuje najnowszy film Toma Tykwera została ukazana po raz pierwszy. Zapewne w niedalekiej przyszłości doczekamy się jej remake’u, dlatego pozostaje nam mieć nadzieję, że do tego czasu ktoś wymyśli coś takiego jak kino zapachowe. Gdyby „Pachnidło” w takim kinie się pojawiło na pewno zostało by okrzyknięte arcydziełem. Tak jest tylko bardzo dobrym filmem, ze świetnymi zdjęciami i aktorstwem na wysokim poziomie.